วันพุธที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2559

- CUT - BECAUSE OF CHAE | CH.20 #ฟิคหนูแช


- CUT - BECAUSE OF CHAE | Ch.20




“อารักหนูนะ”



ผมผละออกมาบอกรักเขา ก่อนจะกดจูบริมฝีปากของเขา คุณรู้ไหมว่าริมฝีปากของหนูแชดึงดูดผมขนาดไหน ไม่ใช่แค่น่าจูบอย่างเดียว แต่ยังทำให้ผมเสพติดริมฝีปากเขาอีกด้วย



ความจริงผมก็เสพติดเขาทั้งตัวนั่นแหละ



ละริมฝีปากออกมาก่อนจะค่อยๆถอดเสื้อยืดสีอ่อนของเด็กน้อยออกเผยให้เห็นผิวใต้ร่มผ้าที่เนียนละเอียด ผมลูบไล้เบาๆแล้วไปหยุดที่ยอดอกสีชมพูที่ชูชันรอให้ไปสัมผัสอยู่



มองไปยังใบหน้าหวานที่ตอนนี้เสมองไปทางอื่น แถมยังขึ้นสีแดงระเรื่ออย่างน่ารักอีกด้วย เห็นแบบนี้แล้วปีศาจในตัวก็ทำงานอย่างเต็มตัวเลยล่ะคุณ บอกเลยว่าจะสอนทุกอย่างให้เด็กรู้ภายในวันเดียว



สิบแปดแล้วนี่ /ยิ้มอ่อน



“เขินเหรอหืม”


“อ..อื้ม..”



ไม่พูดเปล่า ผมถอดเสื้อของตัวเองออกแล้วโน้มไปจูบยอดอกของเด็กน้อยใต้ร่าง หนูแชครางออกมาเมื่อผมขบเม้มที่ยอดอกของเขา มืออีกข้างก็ยกขึ้นไปลูบไล้และเขี่ยเล่นอย่างนึกสนุก แต่กลับถูกมือบางฟาดเข้าจนผมต้องเงยหน้าขึ้นไปมอง



“อย..อย่า..”


“ไหนบอกว่าไม่โกรธไง ?” เดี๋ยว นี่เขาจะเอายังไง เครื่องผมติดแล้วนะ


“งื่อออออ เขิน”



มือเล็กเลื่อนขึ้นไปปิดหน้าจนผมอดขำไม่ได้ ตอนนี้เขาน่ารักมากๆเลยล่ะ หนูแชไม่ได้โกรธหรือห้ามอะไรจริงจัง แต่เหมือนจะเขินมากเกินไปเสียมากกว่า



น่ารักชะมัดเลย อย่างนี้ต้องฟัดให้ฟ้าเหลือง



นั่นไง ภัยสังคมไปอีก



ผมไม่พูดอะไรแต่โน้มใบหน้าลงไปซุกไซ้ซอกคอขาว เสียงครางข้างหูทำให้สติของผมเตลิดอย่างห้ามไม่ได้ ใช้ริมฝีปากขมเม้มสร้างรอยรักเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของไปทั่วร่างกายตรงหน้า มือข้างหนึ่งก็ลูบไล้ไปทั่วเรือนร่าง มืออีกข้างก็เลื่อนไปปลดกระดุมและรูดซิปกางเกงยีนส์ของเขาออกด้วยมือข้างเดียว



“อ..อาชิน!



เป็นอีกครั้งที่หนูแชทำให้ผมต้องเงยหน้าขึ้นไปมองเขาอีกครั้ง ใบหน้าที่แดงจนลามไปถึงหูทำให้ผมเอ็นดูเขามากขึ้นคูณล้านเลย



โคตรน่ารัก โคตรน่ารังแก



“หืม ?”


“หน..หนูเขิน ฮื่ออออ”



เอ็นดู ตอนนี้เอ็นดูหนูแชมาก ไม่ว่าจะจับตรงไหนเขาก็จะมีปฏิกิริยากลับมาตลอด ผมยิ้มให้เขาก่อนจะเริ่มปฏิบัติการปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกให้หมด จนกระทั่งตอนนี้ไม่เหลือเสื้อผ้าที่จะใช้ปกปิดร่างกายเลยสักชิ้น เด็กน้อยหันหน้าหนีไปทางอื่น หูแดงๆนั่นบ่งบอกเลยว่าเขาเขินขนาดไหน



โอย ใจพังหมดแล้ว เห็นร่างกายเขาแล้วอยากรังแก



มือบางเลื่อนลงมาหมายจะปิดส่วนอ่อนไหวของตัวเองไว้ แต่ผมไม่ปล่อยให้เขาปิดหรอก ผมจับมือของหนูแชไว้จนเขาหันกลับมาทำหน้าเหวี่ยงใส่ ก็ได้แต่ยิ้มเจ้าเล่ห์กลับไปก่อนจะโน้มตัวลงไปบดจูบที่ริมฝีปากของเขา



ผมจับมือของเขาให้โอบรอบคอผมไว้ ลิ้นของเราทั้งคู่เกี่ยวกระหวัดกันราวจะหลอมกันเป็นหนึ่งเดียว มือของผมลูบขาอ่อนของเขา ตอนนี้หนูแชสั่นราวกับลูกนก อย่างที่ผมบอก ไม่ว่าผมจะจับส่วนไหนของเขา เขาก็มีปฏิกิริยากลับมาตลอด



ซึ่ง น่า รัก มาก



จนกระทั่งมือของผมไปหยุดอยู่ที่ส่วนอ่อนไหวของเขานั่นแหละ หนูแชเลยกัดลิ้นผมซะเต็มแรงจนผมต้องผละออกมา



แต่ผมก็ไม่ได้เอามือออกหรอกนะ ได้จับแล้วนี่หว่า



“อ..อาชิน..หนู...”


“ไม่ต้องกลัวนะเด็กน้อย”


“งื่ออออ”




เพราะไอ้เสียง งื่อออ ของเขานี่แหละที่ทำให้ผมเริ่มรูดรั้งแกนกายของหนูแชขึ้นลง เด็กน้อยบิดตัวไปมากับสัมผัสที่ส่วนอ่อนไหว ผมย้ายตัวเองให้ไปนั่งตรงหว่างขาของเขาแล้วก็จัดการใช้มือข้างที่ว่างแยกขาเรียวออกจากกัน



ใบหน้าหวานที่ขึ้นสีแดงระเรื่อ ปากอิ่มเม้มเข้าหากัน ปลายเท้าของเด็กน้อยจิกเข้ากับพื้นเตียง ซึ่งนั่นทำให้ผมรูดรั้งส่วนอ่อนไหวของเขาเร็วขึ้น เผลอเลียปากเมื่อมองใบหน้าหวานไปด้วย



“อ..อ๊าา..”




น้ำรักสีขาวขุ่นพุ่งออกมาจากส่วนอ่อนไหวของเด็กน้อย ผมละมือออกมาก่อนจะใช้ลิ้นเลียคราบน้ำสีขุ่นที่ติดอยู่กับมือออกจนหมด ซึ่งทุกๆอย่างอยู่ในสายตาของแชฮยองวอนทั้งหมด



“กินของหวานมาเหรอ” ผมถามเด็กน้อยที่มองหน้าผมอยู่ เหมือนวันนี้ที่สนามบินจะเห็นเขากินของหวานก่อนขึ้นเครื่องเยอะเลย


“อ..อื้ม”


“หวานดี”



พูดจบก็กระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์จนอีกคนเม้มปากแน่นด้วยความเขินและขณะที่เขาเขินอยู่ผมเลยถือโอกาสสอดนิ้วเข้าไปในช่องทางสีหวาน



“อ..อ๊ะ! อ..อาชิน..หนูเจ็บ..”



มันคือการเบี่ยงเบนความสนใจของผมเอง จากนั้นจึงค่อยๆขยับนิ้วเข้าออกช้าๆก่อนจะสอดนิ้วที่สองและสามตามลำดับ โน้มตัวไปจูบปากกลีบอิ่มเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจอีกครั้ง เขาจะได้ลืมความเจ็บจากช่วงล่างได้บ้าง ผมกดนิ้วแช่เพื่อสร้างความเคยชินให้เขาก่อนจะรูดรั้งแกนกายตัวเองครู่หนึ่งแล้วสอดเข้าไปยังช่องทางสีหวานของหนูแช



“อื้อ!!



หนูแชกัดลิ้นของผมจนเลือดซิบ แต่นั่นไม่ได้ทำให้ผมหยุดจูบเขาเลย นี่ยังเข้าไปไม่หมดเลยด้วยซ้ำ ผมค่อยๆสอดแกนกายให้ลึกกว่าเดิม มือเล็กทั้งสองจิกที่หลังของผมอย่างแรงเพื่อระบายความเจ็บปวด ผมผละออกมามองใบหน้าหวานที่เบ้หน้าด้วยความเจ็บปวด น้ำใสๆไหลลงจากหางตาของเขา



“อ..อาชิน..อึก..เจ็บ”


“จะพยายามไม่ทำแรงนะ”



เด็กน้อยพยักหน้าเป็นเชิงตอบรับ ก่อนที่ผมจะสอดส่วนที่เหลือเข้าไปในช่องทางสีหวานจนมิดด้าม หนูแชร้องลั่นด้วยความเจ็บปวดเนื่องจากความคับแน่นที่ช่วงล่าง ผมจูบปลอบเขาอีกครั้งก่อนจะเริ่มขยับสะโพกเข้าออกอย่างเนิบนาบเพื่อสร้างความคุ้นเคยให้กับช่องทางของเด็กน้อย



“อ๊ะ.. อาชิน...จ..เจ็บ”


“เดี๋ยวก็ชินนะ”


“อ๊ะ..อ๊า..”



เสียงครางของหนูแชทำให้ผมแทบจะเป็นบ้า มันเป็นเสียงที่หวานหูสำหรับผมเหลือเกิน จากที่ขยับสะโพกเนิบนาบก็ค่อยๆเพิ่มความเร็วขึ้นจนคนใต้ร่างครางไม่เป็นภาษา ผมโน้มใบหน้าไปดูดดุดที่ยอดอกเขา มืออีกข้างก็ลูบไล้ไปทั่วร่างบาง



“อาชิน..อ๊ะ..แรงอีก..”


“อื้ม...”



ผมครางต่ำในลำคอก่อนจะย้ายตัวเองกลับไปที่เดิม ยกขาเรียวของอีกคนพาดบ่าแล้วขยับสะโพกเข้าออกเร็วขึ้นตามคำร้องขอของเด็กน้อย มองอีกคนที่ตอนนี้มีเม็ดเหงื่อผุดขึ้นมา แม้จะเปิดแอร์เย็นขนาดไหน แต่ก็ไม่ได้ทำให้อุณหภูมิในร่างกายของเราทั้งคู่ลดลงเลยสักนิด



แม้ในตอนแรกบอกอีกคนว่าจะพยายามทำไม่แรง แต่ก็คงไม่ทันแล้ว แค่เห็นหน้าก็อยากรักแรงๆแล้วคุณ ตอนนี้หน้าของเด็กน้อยโคตรเซ็กซี่ ดวงตาที่หลับพริ้มรับสัมผัสจากผมทุกอย่าง ริมฝีปากที่กัดปากตัวเองราวกับยั่วบ้าง ครางเรียกชื่อผมบ้าง องค์ประกอบทุกอย่างของเขามันยิ่งทำให้ผมสวนสะโพกเข้าหาเขาแรงขึ้น



“หนูแช..อ่าห์..”



ไม่นานนักน้ำสีขาวขุ่นก็ถูกปลดปล่อยเข้าไปในช่องทางสีหวานของหนูแช ผมส่งมือไปรูดรั้งแกนกายของเขารัวๆ จนในที่สุดเด็กน้อยปลดปล่อยน้ำสีขุ่นออกมา



ผมล้มตัวไปนอนข้างๆเขาที่นอนหอบหายใจอยู่ รั้งร่างบางเข้ามาไว้ในอ้อมกอด แขนเล็กวาดมาโอบกอดผมไว้ก่อนจะซุกตัวเข้าไปผมเรากับโหยหาอ้อมกอดนี้



น่ารัก..ทำไมน่ารักขนาดนี้




กลับไปอ่านต่อและคอมเม้นท์ได้ที่เด็กดีเลยงับบบ ><