ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่ใบหน้าหล่อยื่นเข้าไปใกล้อีกคน
ฮยองวอนที่วางโทรศัพท์ไว้ข้างตัวแล้วกำลังจะหันมาคุยกับอีกคนถึงกับนิ่งงันไปเมื่อเห็นใบหน้าของรุ่นพี่ใกล้ตัวเองขนาดนี้
ใกล้จนลมหายใจเป่าใบหน้าของกันและกัน
ราวกับมีแรงดึงดูดบางอย่างที่ทำให้ริมฝีปากของทั้งคู่แตะกัน
ริมฝีปากหนาของโฮซอกค่อยๆละเลียดชิมริมฝีปากหวานของฮยองวอนอย่างแผ่วเบา
ฮยองวอนหลับตาพริ้มรับสัมผัสจากคนเป็นพี่
มือหนาจับที่บ่าของฮยองวอนแล้วลูบเบาๆราวกับว่าต้องการบอกเจตนาให้อีกคนรู้
ฮยองวอนที่ไม่ได้ปฏิเสธสัมผัสก็ค่อยๆเขยิบตัวถอยหลังโดยมีคนเป็นพี่ตามไป
ริมฝีปากยังคงเชื่อมกันและดูดเฟ้นราวกับไม่เคยได้สัมผัส โฮซอกคร่อมร่างบางไว้
ริมฝีปากที่ค่อยๆแปรเปลี่ยนไปเป็นความร้อนแรง มือหนาลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างของอีกคน
แม้จะเป็นผู้ชายเหมือนกัน แต่รูปร่างของฮยองวอนนั้นถือว่าบางจากตัวเขามาก
โฮซอกกระตุกเชือกเสื้อคลุมออกจนเสื้อร่นไป
“พ..พี่....”
“จะปฏิเสธว่าไม่พร้อมไม่ได้แล้วนะ”
โน้มใบหน้าไปกระซิบข้างหูก่อนจะงับให้เด็กน้อยใต้ร่างวูบวาบเล่นๆ
ริมฝีปากหนาพรมจูบไปทั่วไปหน้าก่อนจะไปหยุดที่ริมฝีปากอิ่มสีสดที่ได้ลิ้มลองเท่าไหร่ก็ไม่รู้จักเบื่อ
ลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าไปยังโพรงปากก่อนจะเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นเล็กราวกับจะหลอมรวมกันเป็นหนึ่งเดียว
แขนของฮยองวอนวาดขึ้นไปโอบคอของคนเป็นพี่ไว้
โฮซอกเบียดตัวจนแนบชิดจนแทบจะไม่มีช่องว่างให้อากาศผ่าน ริมฝีปากหนาย้ายจากริมฝีปากไปเป็นซอกคอขาวก่อนจะขบเม้มสร้างรอยรักสีกุหลาบเอาไว้
พอสร้างรอยรักจนพอใจแล้วริมฝีปากหนาก็ละออกจากซอกคอขาว มือหนาถอดเสื้อคลุมของฮยองวอนออกเผยให้เห็นผิวเนียนภายในร่มผ้าทุกส่วน
ร่างบางหันหน้าหนีไปทางอื่นเพราะไม่ชินกับสายตาที่คนเป็นพี่ส่งมาให้
แถมยังรู้สึกร้อนผ่าวที่ใบหน้าอีก
โฮซอกที่พอเห็นท่าทางน่ารักๆของเด็กน้อยก็แกล้งโดยการส่งมือไปลูบเข้าที่ส่วนอ่อนไหวของอีกคน
เด็กน้อยกัดปากเพราะความรู้สึกบางอย่างที่กำลังปะทุอยู่ในร่างกาย
“อ..อื้อ....”
“กัดปากแบบนี้จะยั่วกับรึไงเด็กน้อย”
“ม..ไม่ใช่...”
สัมผัสแปลกใหม่ที่ฮยองวอนเพิ่งเคยได้รับครั้งแรก จะบอกว่าชอบก็ไม่ใช่ต้องบอกว่ายังไม่ชินเสียมากกว่า
เพราะนี่คือครั้งแรกของเขา ยังไม่ได้คิดอะไรต่อริมฝีปากหนาของโฮซอกที่ไปหยุดอยู่ที่ยอดอกสีชมพู
ร่างหนาใช้ลิ้นหยอกล้อกับยอดอกบางอย่างนึกสนุกก่อนจะเปลี่ยนเป็นดุดดุนราวกับยอดอกตรงหน้าคือของหวานเลิศรส
มือข้างหนึ่งก็เลื่อนไปขยี้ยอดอกอีกข้างจนแข็งขืนสู้มือ
“อื้ม..”
ฮยองวอนครางต่ำในลำคอซึ่งนั่นยิ่งกระตุ้นให้อารมณ์ของคนเป็นพี่พุ่งทะยาน โฮซอกขบเม้มสร้างรอยไปทั่วเรือนร่างของอีกคน
ซึ่งเขาพึงพอใจกับมันมาก ฮยองวอนเป็นของโฮซอกเพียงคนเดียวเท่านั้น
และเขาจะทำให้คืนนี้เป็นคืนที่ดีที่สุดของเราทั้งคู่
ร่างสูงถอดเสื้อคลุมของตัวเองออกบ้าง
เผยให้เห็นผิวขาวเนียนราวกับน้ำนม ไหนจะซิกแพ็คที่โฮซอกแสนจะภูมิใจ
ฮยองวอนลอบกลืนน้ำลายเมื่อเห็นเรือนร่างของคนเป็นพี่
ใบหน้าที่ขึ้นสีระเรื่อยิ่งแดงขึ้นไปอีก
ตอนนี้โฮซอกเหมือนราชสีห์ที่พร้อมจะขย้ำแมวน้อยที่อยู่ใต้ร่างตัวเองเต็มที่แล้ว
ต่อไปน่ะคือของจริงนะเด็กดี
มือหนาแยกขาเรียวให้แยกออกจากกันก่อนที่ใบหน้าหล่อโน้มไปยังใบหน้าหวานแล้วบดเบียดริมฝีปากไปยังปากอิ่ม
ความละมุนในตอนแรกแปรเปลี่ยนเป็นความร้อนแรงจนฮยองวอนเกือบจะตามเกมไม่ทัน
มือบางจิกเข้าที่ผ้าปูที่นอนเมื่อได้รับจูบอันแสนเร่าร้อนจากคนเป็นพี่
เผลอเบียดตัวเข้าหาคนด้านบนจนร่างกายของทั้งคู่แนบแน่นยิ่งขึ้นไปอีก ลิ้นทั้งคู่เกี่ยวกระหวัดกันโดยที่ไม่มีใครยอมใคร
ริมฝีปากจูบซับเรือนร่างอีกคนจนมาหยุดอยู่ที่ส่วนอ่อนไหว
ฮยองวอนกัดปากอีกครั้งเมื่อคนเป็นพี่ใช้ปากครอบครองส่วนอ่อนไหวของตัวเองไว้แล้วขยับหัวขึ้นลงราวกับว่านั่นคือลูกอมเลิศรส
ลิ้นร้อนลากไล้ตั้งแต่โคนจรดปลายและเขี่ยที่ส่วนราวกับต้องการแกล้ง
“อ..อื้ม...พี่..อื้ม..ชิน...”
ความรู้สึกใหม่ๆที่คนเป็นพี่มอบมาให้ทำให้ฮยองวอนเลือกที่สอดมือเข้ากับกลุ่มผมสีบลอนด์ของโฮซอกแล้วขยุ้มเบาๆ
จนในที่สุดน้ำรักสีขาวขุ่นก็พุ่งเข้าไปในปากของคนเป็นพี่
ใบหน้าหล่อละออกจากแกนกายของคนเป็นน้องก่อนจะกลืนน้ำรักนั้นเข้าไปโดยไม่รู้สึกรังเกียจใดๆ
“แฮ่ก...”
เด็กน้อยของเขาหอบแฮ่กราวกับว่าเหนื่อยกับกิจกรรมนี้แล้ว
แต่นี่เป็นเพียงการเริ่มต้นเท่านั้น
มือหนาลูบไล้ที่หว่างขาของคนเป็นน้องก่อนจะโน้มตัวไปจูบริมฝีปากบางอีกครั้ง
ฮยองวอนกำลังหลงใหลกับรสจูบของคนเป็นพี่ที่มีความละมุนสลับกับความร้อนแรงซึ่งเขาเองก็ไม่ได้ปฏิเสธสัมผัสใดๆทั้งสิ้น
และเขาก็รู้สึกดีด้วยซ้ำ
“อื้อ!!”
ฮยองวอนรู้สึกได้ถึงสิ่งแปลกปลอมที่เข้ามาอยู่ในร่างกายของตัวเองจนเผลอกัดปากหนาของโฮซอก
รสชาติของเลือดไม่ได้ทำให้โฮซอกหยุดขยับนิ้วที่สอดแทรกเข้าไปยังช่องทางสีหวานของอีกคนได้เลย
ร่างสูงเพิ่มนิ้วจากหนึ่งเป็นสอง จากสองเป็นสาม ฮยองวอนเบ้หน้าด้วยความเจ็บปวดเพราะยังไม่ชินกับสิ่งแปลกปลอมที่เข้ามาในร่างกาย
คนเป็นพี่ขยับนิ้วเข้าออกเพื่อเบิกทาง ไม่นานนักก็ถอนนิ้วออก
“พี่จะเข้าไปแล้วนะ”
กระซิบข้างหูด้วยน้ำเสียงแหบพร่าจนรู้สึกเสียวซ่านแปลกๆ
โฮซอกละตัวออกมาก่อนจะนั่งชันเข่า มือหนารูดรั้งแกนกายของตัวเองอยู่สองสามครั้งก่อนจะค่อยๆสอดเข้าไปยังช่องทางสีหวาน
“โอ๊ย!! พ..พี่ชิน...เจ็บ!..”
เด็กน้อยร้องออกมาเสียงดัง
โฮซอกยังสอดเข้าไปไม่ถึงครึ่งทางด้วยซ้ำ
นั่นทำให้ร่างหนาที่ละตัวออกไปเมื่อสักครู่ต้องโน้มตัวไปตระกองกอดร่างบางเอาไว้
ดวงตากลมมีน้ำตาที่รื้นอยู่ มือหนาลูบหัวเด็กแมวน้อยที่กำลังกลัวอยู่ให้คลายความกังวลไป
“เจ็บ...”
“อย่าเกร็งสิน้องแช”
“ฮื่อ...”
เด็กน้อยหลับตาปี๋เมื่อโฮซอกพยายามสอดแกนกายเข้าไปแต่เหมือนเด็กน้อยจะยังคงเกร็งอยู่
เขาเลยต้องบดจูบเพื่อให้อีกคนละความสนใจออกมาจากส่วนนั้น เด็กน้อยที่กำลังเคลิ้มไปกับรสจูบก็ต้องสะดุ้งอีกครั้งเมื่อคนเป็นพี่สอดแทรกแกนกายเข้ามาในร่างกายตัวเองทีเดียวจนมิดด้าม
“อื้อ!!”
เป็นอีกครั้งที่ฮยองวอนกัดปากคนเป็นพี่จนเลือดซิบ
โฮซอกละริมฝีปากออกก่อนจะค่อยๆขยับส่วนล่างช้าๆเพื่อให้อีกคนคุ้นชิน
มือเล็กยกขึ้นมาจับไหล่ของคนเป็นพี่เอาไว้ก่อนจะบีบอย่างแรง
“อย่าเกร็งนะครับน้องแช”
“อ..อื้ม..”
พอเห็นเด็กน้อยเริ่มคุ้นชินแล้ว
โฮซอกก็ค่อยๆเพิ่มจังหวะขึ้นเรื่อยๆ ร่างหนาจับขาอีกคนมาพาดเอวตัวเองไว้แล้วจัดการสวนสะโพกเข้าออกถี่ๆ
หัวกลมไปชนเข้ากับหัวเตียงแต่ก็ไม่ได้ทำให้ฮยองวอนสนใจเท่าไหร่
แม้จะเจ็บในส่วนล่างแต่นั่นก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่ารู้สึกดีไม่น้อย
Rrrrrrrrrrrrrr
แรงสั่นของโทรศัพท์ไม่ได้ทำให้โฮซอกหยุดกิจกรรมได้เลย
ร่างสูงพลิกตัวคนเป็นน้องให้นอนคว่ำก่อนจะยกสะโพกบางขึ้นแล้วจัดการสวนสะโพกเข้าออกถี่ๆ
ฮยองวอนครางออกมาแทบไม่เป็นภาษาเมื่อถูกกระแทกเน้นๆ
โทรศัพท์หยุดสั่นไปแล้วทำให้ไม่มีอะไรมาขัดพวกเขาได้ในตอนนี้
Rrrrrrrrrrrr
โทรศัพท์สั่นอีกครั้งจนฮยองวอนต้องพยายามเค้นเสียงของตัวเองบอกคนเป็นพี่ไปว่ามีโทรศัพท์เข้า
“พี่..อื้อ..ชิน..โทรศัพท์...อ๊ะ!”
“อืมม..ช่างมันนะครับ”
“แต่....อ๊ะ...”
โฮซอกที่เริ่มหงุดหงิดกับเสียงสั่นก็โน้มตัวไปหยิบโทรศัพท์ที่อยู่บนหัวเตียงมาแล้วก่อนจะปาโทรศัพท์เข้าที่ผนังอย่างจังโดยที่ไม่ได้มองว่าเป็นเบอร์ของใคร
ฮยองวอนหันหน้าไปมองอีกคนที่สวนสะโพกไม่หยุด
พยายามจะถามแต่ก็ถูกคนเป็นพี่ตอบกลับมาก่อน
“ช่างมันน่า ตอนนี้น้องแชอยู่กับพี่นะครับ”
“อ..อื้อ...อ๊ะ!”
ร้องออกมาเสียงดังเมื่อโฮซอกกระแทกเข้าที่จุดกระสันจนอดที่จะครางออกมาเพื่อระบายความเสียวซ่านไม่ได้
โฮซอกที่เห็นอีกคนครางเสียงดังก็จัดการกระแทกเน้นๆเข้าที่จุดเดิม
ไม่นานนักฮยองวอนก็ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมา
ร่างบางฟุบหน้าเข้ากับหมอนปล่อยให้อีกคนสวนสะโพกเข้ามาเรื่อยๆ
“อ..อ่า...”
โฮซอกปลดปล่อยน้ำรักเข้าไปในช่องทางสีหวานตามอีกคนไป
ฮยองวอนหอบด้วยความเหนื่อยอ่อน ร่างหนาถอนแกนกายออกทำให้น้ำรักที่เพิ่งปลดปล่อยไปเมื่อสักครู่ผสมกับเลือดของฮยองวอนไหลลงมาตามขาเรียว
โฮซอกพลิกตัวอีกคนให้นอนหงายพบว่าอีกคนหลับไปแล้ว ความจริงเขาอยากจะต่ออีกรอบด้วยซ้ำ
“น้องแชครับ ตื่นแป๊บนึงนะ”
เขย่าตัวอีกคนเบาๆแต่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะตื่นขึ้นมาเลย
โฮซอกนึกได้ว่าเขาปล่อยในตอนนี้ก็มีสิ่งแปลกปลอมอยู่ในช่องทางของอีกคน
นึกได้อย่างนั้นก็จัดการอุ้มร่างบางเข้าไปในห้องน้ำแล้วจัดการทำความสะอาดให้เด็กน้อยทุกส่วน
พอทำความสะอาดเสร็จจัดการใส่เสื้อผ้าให้อีกคนอย่างดี
โฮซอกอุ้มฮยองวอนมาไว้บนเตียงโดยไม่ลืมห่มผ้าให้
จากนั้นจึงได้ไปทำความสะอาดร่างกายของตัวเองบ้างแล้วกลับมานอนกับเด็กน้อยที่หลับตาพริ้มอยู่
เตียงมันก็ยังเปียกๆอยู่บ้างแต่คงไม่เป็นอะไรหรอก
แขนแกร่งดึงอีกคนมาไว้ในอ้อมกอดก่อนจะเข้าสู่ห้วงนิทราตามอีกคนไป
กลับไปอ่านและคอมเม้นท์ได้ที่ >> http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1449483&chapter=16
