วันพฤหัสบดีที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2559

- CUT - SEXY BACK 2 | HYUNGWONHO

   
- CUT SEXY BACK 2 -





              น้ำเสียงเซ็กซี่ถูกเปล่งออกมาข้างหูให้วาบหวิวเล่นๆ ร่างหนาพยายามขยับหัวให้ผ้าที่ปิดตามันหลุดออกไป แต่พอจะหลุดฮยองวอนก็มัดแน่นขึ้นจนรู้สึกเจ็บเล็กน้อย



            ความเย็นเฉียบของสิ่งของอะไรบางอย่างถูกไล้ตั้งแต่หน้าอกไปจนถึงใต้สะดือ เขาพอจะรู้แล้วล่ะว่าของเล่นที่ฮยองวอนเอาออกมาเมื่อสักครู่คืออะไร



            “พี่เคยใช้กับผม แต่ผมยังไม่เคยลองใช้กับพี่เลยนะ”


            “.......”


            “เวลาที่พี่ตีผมมันเจ็บนะ”


            “.......”


            “แต่มันก็ถึงใจดี”



          ฟื่บเพี้ยะ!!



            “อั่ก!!



            โฮซอกร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดเมื่อแส้ถูกฟาดเข้าที่อกแกร่งของตัวเองเต็มแรง สัมผัสได้ถึงมือบางที่ลูบไล้บริเวณที่ถูกฟาด แต่ไม่นานนักเด็กน้อยก็ฟาดแส้ลงมาอีกครั้งจนโฮซอกร้องออกมาเสียงดัง



            สะโพกบางขยับกับส่วนอ่อนไหวของโฮซอกทั้งๆที่ยังไม่ได้มีการสอดใส่ใดๆ ขยับให้อีกคนรู้สึกทรมานเล่นๆ ฮยองวอนกระตุกยิ้มร้ายเมื่อเห็นใบหน้าของคนรักที่เริ่มแสดงออกถึงความทรมานนั้น เห็นเช่นนั้นจึงยกสะโพกขึ้นแล้วกดลงกับส่วนอ่อนไหวของคนเป็นพี่ที่ชูชันล่อเขาอยู่



            “อ่ะ..อ๊า”



            ฮยองวอนร้องออกมาเบาๆก่อนจะกัดริมฝีปากของตัวเองเพื่อระบายความเสียวซ่าน สะโพกบางขยับขึ้นลงตามจังหวะที่ตัวเองกำหนดไว้ โน้มตัวลงไปจูบแผงอกแกร่งตรงหน้า ขบเม้มสร้างรอยไปทั่ว โฮซอกสวนสะโพกเข้ากับช่องทางของฮยองวอนอย่างรู้งาน เขารู้สึกหงุดหงิดมากๆที่ตัวเองไม่ได้เป็นคนคุมเกม



            ทุกครั้งเขาจะเป็นคนควบคุมทุกอย่าง



            แต่ครั้งนี้ไม่ใช่



            “ฮยองวอนอ่า..ปล่อยพี่ดีกว่าน่า พี่อยาก...อ๊าก!



          เพี้ยะ! เพี้ยะ!



            ฮยองวอนฟาดแส้ลงที่แผ่นอกหนาจนเกิดรอยแดงขนาดใหญ่ในขณะที่ขยับส่วนล่างไปด้วย เห็นคนเป็นพี่ทรมานที่ไม่ได้เป็นผู้กระทำแล้วมันก็นึกสะใจอยู่ไม่น้อย โฮซอกไม่เคยตามเกมใคร คิดว่าตัวเองเท่านั้นที่คุมเกมได้ แต่ครั้งนี้เขาเป็นคนคุม ดูก็รู้ว่าอีกคนหัวเสียขนาดไหน



            แต่ช่างสิ อยากทำให้เขาโกรธเอง



            ร่างบางขยับตัวไปที่โต๊ะข้างเตียงที่วางขวดไวน์เอาไว้ เปิดขวดออกก่อนจะราดมันลงกับแผ่นอกหนาเล็กน้อย โฮซอกรู้สึกได้ว่ามีอะไรเปียกๆอยู่บนร่างตัวเอง กลิ่นนี้ก็คงเป็นไวน์ที่เขาซื้อมาเมื่อวันก่อน ก่อนจะสัมผัสได้ถึงริมฝีปากบางที่กำลังดูดซับไวน์บนร่างกายของเขา



            เชื่อสิว่าตอนนี้ฮยองวอนต้องเซ็กซี่มากแน่ๆ



            แต่เขากลับมองไม่เห็นเพราะไอ้ผ้าสีแดงที่มันปิดตาเขาอยู่นี่ไง!



            “อื้ม...ไวน์อร่อยมากเลยพี่โฮซอก”



            เด็กน้อยครางต่ำในลำคอก่อนจะผละออกมา ตั้งใจเลียปากเสียงดังเพื่อให้อีกคนหงุดหงิดเล่นๆ และมันก็คงเป็นอย่างนั้นเมื่อโฮซอกสวนสะโพกขึ้นจนฮยองวอนต้องเบ้หน้า อยากจะปล่อยให้อีกคนกลับมาคุมเกม แต่พอนึกถึงภาพตอนตัวเองโกรธแล้วก็อยากจะจัดการโฮซอกต่อ



            “ฮยองวอนครับ อ่า..ถอดกุญแจมือให้พี่เถอะนะ”



            เอ่ยเว้าวอนคนรักที่ไม่รู้ว่าทำหน้าแบบไหนอยู่ ตอนนี้มันทั้งหงุดหงิดทั้งทรมานอยากจะจับอีกคนมากระแทกแรงๆ แต่เพราะกุญแจมือที่พันธนาการข้อมือทั้งสองข้างและผ้าที่คาดปิดตาตัวเองไว้ทำให้ไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่าการอ้อนวอนคนรัก



            ถอดออกเมื่อไหร่จะทำให้เดินไม่ได้เลยคอยดู



            ฮยองวอนยกยิ้มอย่างพึงพอใจเมื่อโฮซอกขอร้องเขาแบบนี้ ริมฝีปากอิ่มบดเบียดไปยังริมฝีปากหนาของคนรัก ดูดดึงและดูดเฟ้นจนเกิดเสียงดังไปทั่ว จากนั้นก็กัดริมฝีปากล่างของโฮซอกจนเลือดไหลออกมา รสชาติเฝื่อนๆของเลือดไม่ได้ทำให้การกระทำของฮยองวอนหยุดลง ขยับส่วนล่างเข้าออกพลางใช้มือรูดรั้งแกนกายของตัวเอง จนในที่สุดน้ำรักสีขาวขุ่นก็พุ่งออกมาจนเปรอะเปื้อนหน้าท้องเป็นลอนของคนรัก



            “อ่าห์..”



            ครางต่ำออกมาก่อนจะหยุดขยับสะโพก โฮซอกยังไม่ปลดปล่อยแบบนี้ก็เข้าทางเข้าล่ะ



            “ขยับต่อสิฮยองวอนอ่า..”


            “ผมเหนื่อยแล้ว”



            พูดออกมาโดยที่ไม่ได้สนใจว่าคนเป็นพี่จะหัวเสียขนาดไหน ร่างบางขยับตัวออกจากร่างของโฮซอกก่อนจะถอดผ้าปิดตาของคนรักออก โฮซอกตวัดสายตาไปมองฮยองวอนที่นอนตะแคงแล้วส่งสายตาเย้ายวนมาให้



            “ต่อไปห้ามกลับเกินเวลาที่กำหนดเข้าใจมั้ย” มือบางเลื่อนไปลูบไล้แผ่นอกแกร่งที่ยังมีคราบไวน์หลงเหลืออยู่เล็กน้อย ลากไล้ต่ำลงไปเรื่อยๆจนถึงส่วนอ่อนไหว ฮยองวอนรูดรั้งแกนกายของโฮซอกขึ้นลงช้าๆ


            “ร..รู้แล้วน่า”


            “หรือท่าจะกลับช้าก็โทรมาบอกกันบ้าง”


            “.......”


            “พี่ไม่บอกแล้วผมก็อารมณ์เสียแบบนี้ไง”



            ถ้าไม่ถูกพันธนาการไว้อยู่ โฮซอกคงจะจับคนตรงหน้ากระแทกถึงเช้าไปแล้ว สายตาแบบนี้ ท่าทางแบบนี้มันน่านัก



            เขาเกลียดการจนมุมแบบนี้ที่สุด



            “ขอโทษ”


            “อื้ม แต่ผมไม่ปล่อยพี่หรอกนะ”


            “.....”


            “จะปลดล็อคกุญแจมือให้อีกทีตอนเช้านะครับคุณครู”



            ริมฝีปากบางประทับเบาๆที่แก้มซ้ายก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป ทิ้งให้โฮซอกอยู่ในสภาพที่แย่นิดหน่อย



            ไม่สิ แย่มาก



            แล้วที่สำคัญ



            เขายังไม่ได้ปลดปล่อย



            มือก็ถูกล็อคไว้



            “ฮยองวอนนี่ มาช่วยพี่ก่อน!!



            สาบานได้เลยว่าโฮซอกจะไม่ทำให้ฮยองวอนอารมณ์เสียแบบนี้อีกแล้ว นี่เป็นครั้งแรกเลยก็ว่าได้ ปกติโกรธๆงอนๆง้อแป๊บเดียวก็หาย แต่นี่เหมือนจะแก้แค้นให้เลิกทำไปเลย



            โอเค เข้าใจแล้ว



            โฮซอกเข้าใจทุกอย่างแล้ว



กลับไปอ่านต่อและคอมเม้นท์ได้ที่เด็กดีน้าาาา ><