- CUT SEXY BACK 2 -
น้ำเสียงเซ็กซี่ถูกเปล่งออกมาข้างหูให้วาบหวิวเล่นๆ ร่างหนาพยายามขยับหัวให้ผ้าที่ปิดตามันหลุดออกไป แต่พอจะหลุดฮยองวอนก็มัดแน่นขึ้นจนรู้สึกเจ็บเล็กน้อย
ความเย็นเฉียบของสิ่งของอะไรบางอย่างถูกไล้ตั้งแต่หน้าอกไปจนถึงใต้สะดือ เขาพอจะรู้แล้วล่ะว่าของเล่นที่ฮยองวอนเอาออกมาเมื่อสักครู่คืออะไร
“พี่เคยใช้กับผม แต่ผมยังไม่เคยลองใช้กับพี่เลยนะ”
“.......”
“เวลาที่พี่ตีผมมันเจ็บนะ”
“.......”
“แต่มันก็ถึงใจดี”
ฟื่บ! เพี้ยะ!!
“อั่ก!!”
โฮซอกร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดเมื่อแส้ถูกฟาดเข้าที่อกแกร่งของตัวเองเต็มแรง สัมผัสได้ถึงมือบางที่ลูบไล้บริเวณที่ถูกฟาด แต่ไม่นานนักเด็กน้อยก็ฟาดแส้ลงมาอีกครั้งจนโฮซอกร้องออกมาเสียงดัง
สะโพกบางขยับกับส่วนอ่อนไหวของโฮซอกทั้งๆที่ยังไม่ได้มีการสอดใส่ใดๆ ขยับให้อีกคนรู้สึกทรมานเล่นๆ ฮยองวอนกระตุกยิ้มร้ายเมื่อเห็นใบหน้าของคนรักที่เริ่มแสดงออกถึงความทรมานนั้น เห็นเช่นนั้นจึงยกสะโพกขึ้นแล้วกดลงกับส่วนอ่อนไหวของคนเป็นพี่ที่ชูชันล่อเขาอยู่
“อ่ะ..อ๊า”
ฮยองวอนร้องออกมาเบาๆก่อนจะกัดริมฝีปากของตัวเองเพื่อระบายความเสียวซ่าน สะโพกบางขยับขึ้นลงตามจังหวะที่ตัวเองกำหนดไว้ โน้มตัวลงไปจูบแผงอกแกร่งตรงหน้า ขบเม้มสร้างรอยไปทั่ว โฮซอกสวนสะโพกเข้ากับช่องทางของฮยองวอนอย่างรู้งาน เขารู้สึกหงุดหงิดมากๆที่ตัวเองไม่ได้เป็นคนคุมเกม
ทุกครั้งเขาจะเป็นคนควบคุมทุกอย่าง
แต่ครั้งนี้ไม่ใช่
“ฮยองวอนอ่า..ปล่อยพี่ดีกว่าน่า พี่อยาก...อ๊าก!”
เพี้ยะ! เพี้ยะ!
ฮยองวอนฟาดแส้ลงที่แผ่นอกหนาจนเกิดรอยแดงขนาดใหญ่ในขณะที่ขยับส่วนล่างไปด้วย เห็นคนเป็นพี่ทรมานที่ไม่ได้เป็นผู้กระทำแล้วมันก็นึกสะใจอยู่ไม่น้อย โฮซอกไม่เคยตามเกมใคร คิดว่าตัวเองเท่านั้นที่คุมเกมได้ แต่ครั้งนี้เขาเป็นคนคุม ดูก็รู้ว่าอีกคนหัวเสียขนาดไหน
แต่ช่างสิ อยากทำให้เขาโกรธเอง
ร่างบางขยับตัวไปที่โต๊ะข้างเตียงที่วางขวดไวน์เอาไว้ เปิดขวดออกก่อนจะราดมันลงกับแผ่นอกหนาเล็กน้อย โฮซอกรู้สึกได้ว่ามีอะไรเปียกๆอยู่บนร่างตัวเอง กลิ่นนี้ก็คงเป็นไวน์ที่เขาซื้อมาเมื่อวันก่อน ก่อนจะสัมผัสได้ถึงริมฝีปากบางที่กำลังดูดซับไวน์บนร่างกายของเขา
เชื่อสิว่าตอนนี้ฮยองวอนต้องเซ็กซี่มากแน่ๆ
แต่เขากลับมองไม่เห็นเพราะไอ้ผ้าสีแดงที่มันปิดตาเขาอยู่นี่ไง!
“อื้ม...ไวน์อร่อยมากเลยพี่โฮซอก”
เด็กน้อยครางต่ำในลำคอก่อนจะผละออกมา ตั้งใจเลียปากเสียงดังเพื่อให้อีกคนหงุดหงิดเล่นๆ และมันก็คงเป็นอย่างนั้นเมื่อโฮซอกสวนสะโพกขึ้นจนฮยองวอนต้องเบ้หน้า อยากจะปล่อยให้อีกคนกลับมาคุมเกม แต่พอนึกถึงภาพตอนตัวเองโกรธแล้วก็อยากจะจัดการโฮซอกต่อ
“ฮยองวอนครับ อ่า..ถอดกุญแจมือให้พี่เถอะนะ”
เอ่ยเว้าวอนคนรักที่ไม่รู้ว่าทำหน้าแบบไหนอยู่ ตอนนี้มันทั้งหงุดหงิดทั้งทรมานอยากจะจับอีกคนมากระแทกแรงๆ แต่เพราะกุญแจมือที่พันธนาการข้อมือทั้งสองข้างและผ้าที่คาดปิดตาตัวเองไว้ทำให้ไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่าการอ้อนวอนคนรัก
ถอดออกเมื่อไหร่จะทำให้เดินไม่ได้เลยคอยดู
ฮยองวอนยกยิ้มอย่างพึงพอใจเมื่อโฮซอกขอร้องเขาแบบนี้ ริมฝีปากอิ่มบดเบียดไปยังริมฝีปากหนาของคนรัก ดูดดึงและดูดเฟ้นจนเกิดเสียงดังไปทั่ว จากนั้นก็กัดริมฝีปากล่างของโฮซอกจนเลือดไหลออกมา รสชาติเฝื่อนๆของเลือดไม่ได้ทำให้การกระทำของฮยองวอนหยุดลง ขยับส่วนล่างเข้าออกพลางใช้มือรูดรั้งแกนกายของตัวเอง จนในที่สุดน้ำรักสีขาวขุ่นก็พุ่งออกมาจนเปรอะเปื้อนหน้าท้องเป็นลอนของคนรัก
“อ่าห์..”
ครางต่ำออกมาก่อนจะหยุดขยับสะโพก โฮซอกยังไม่ปลดปล่อยแบบนี้ก็เข้าทางเข้าล่ะ
“ขยับต่อสิฮยองวอนอ่า..”
“ผมเหนื่อยแล้ว”
พูดออกมาโดยที่ไม่ได้สนใจว่าคนเป็นพี่จะหัวเสียขนาดไหน ร่างบางขยับตัวออกจากร่างของโฮซอกก่อนจะถอดผ้าปิดตาของคนรักออก โฮซอกตวัดสายตาไปมองฮยองวอนที่นอนตะแคงแล้วส่งสายตาเย้ายวนมาให้
“ต่อไปห้ามกลับเกินเวลาที่กำหนดเข้าใจมั้ย” มือบางเลื่อนไปลูบไล้แผ่นอกแกร่งที่ยังมีคราบไวน์หลงเหลืออยู่เล็กน้อย ลากไล้ต่ำลงไปเรื่อยๆจนถึงส่วนอ่อนไหว ฮยองวอนรูดรั้งแกนกายของโฮซอกขึ้นลงช้าๆ
“ร..รู้แล้วน่า”
“หรือท่าจะกลับช้าก็โทรมาบอกกันบ้าง”
“.......”
“พี่ไม่บอกแล้วผมก็อารมณ์เสียแบบนี้ไง”
ถ้าไม่ถูกพันธนาการไว้อยู่ โฮซอกคงจะจับคนตรงหน้ากระแทกถึงเช้าไปแล้ว สายตาแบบนี้ ท่าทางแบบนี้มันน่านัก
เขาเกลียดการจนมุมแบบนี้ที่สุด
“ขอโทษ”
“อื้ม แต่ผมไม่ปล่อยพี่หรอกนะ”
“.....”
“จะปลดล็อคกุญแจมือให้อีกทีตอนเช้านะครับคุณครู”
ริมฝีปากบางประทับเบาๆที่แก้มซ้ายก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป ทิ้งให้โฮซอกอยู่ในสภาพที่แย่นิดหน่อย
ไม่สิ แย่มาก
แล้วที่สำคัญ
เขายังไม่ได้ปลดปล่อย
มือก็ถูกล็อคไว้
“ฮยองวอนนี่ มาช่วยพี่ก่อน!!”
สาบานได้เลยว่าโฮซอกจะไม่ทำให้ฮยองวอนอารมณ์เสียแบบนี้อีกแล้ว นี่เป็นครั้งแรกเลยก็ว่าได้ ปกติโกรธๆงอนๆง้อแป๊บเดียวก็หาย แต่นี่เหมือนจะแก้แค้นให้เลิกทำไปเลย
โอเค เข้าใจแล้ว
โฮซอกเข้าใจทุกอย่างแล้ว
กลับไปอ่านต่อและคอมเม้นท์ได้ที่เด็กดีน้าาาา ><
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น