“ปิดตาผมทำไมเนี่ย...อ๊ะ พี่โฮซอก เปิดตาไม่ได้เหรอ..”
ร่างบางเอ่ยด้วยน้ำเสียงติดขัดเมื่อกลับมาถึงห้องก็ถูกอีกคนดันลงเตียงแล้วหาผ้ามาปิดตา
เอากุญแจมือมาล็อกไว้กับหัวเตียงจนไม่สามารถมองภาพตรงหน้าได้
และเขาก็ไม่รู้ว่าโฮซอกจะทำอะไรกันแน่
เสื้อผ้าถูกถอดออกไปจนหมดเผยให้เห็นผิวเนียนละเอียดที่ไม่ได้มีร่องรอยใดๆมานาน
ความเย็นที่ลำคอทำให้ฮยองวอนส่งเสียงครางออกมาเบาๆ ไม่รู้ว่าโฮซอกเอาอะไรมาใส่ที่คอเขา
แต่ถ้าให้เดาก็คงจะเป็นโชคเกอร์อะไรเทือกๆนั้นล่ะมั้ง
ก็น่าจะสนุกไปอีกแบบ
ขาเรียวถูกแยกออกจากกัน ยังไม่ทันจะได้ถามอะไร
สิ่งแปลกปลอมบางอย่างก็ถูกสอดแทรกเข้าไปภายใน
เสียงและแรงสั่นทำให้ฮยองวอนร้องครางออกมาไม่หยุด
ไวเบรเตอร์ถูกเพิ่มระดับขึ้นโดยคนเป็นพี่ และเสียงครางก็เปล่งออกมาโดยคนเป็นน้อง
“อ๊ะ..อ๊ะ พี่โฮซอก..อ๊ะ..มันแรง..อ๊ะ..ไป”
ร่างบางบิดเร้าไปมาราวกับทรมานแต่ในทางกลับกันมันคือความสุขสมที่ฮยองวอนโหยหามานาน
โฮซอกยกยิ้มอย่างพึงพอใจก่อนจะกดจูบไปทั่วร่างกายที่ควรจะมีร่องรอยประดับไว้
ทั้งกดจูบ ดูดดุน และขบเม้มจนคนถูกเร้าร้องครางไม่เป็นภาษา
ยิ่งช่วงล่างที่ถูกบุกรุกโดยของเล่นของโฮซอกมันยิ่งทำให้ฮยองวอนรู้สึกดีแม้ในตอนแรกจะไม่ค่อยชอบไอ้ของเล่นพวกนี้ก็เถอะ
“อ๊ะ..อื้ม..”
เสียงครางขาดห้วงไปเมื่อถูกประกดจูบจากคนรัก
โฮซอกกดจูบเบาๆก่อนจะบดขยี้ริมฝีปากอิ่มที่เขาหลงใหล ทั้งคู่ต่างดูดเฟ้น แลกลิ้น
แลกลมหายใจโดยไม่มีใครยอมใคร
จูบกันอยู่นานโฮซอกก็ผละออกเพราะคนใต้ร่างเริ่มหายใจไม่ทัน
เสียงหอบหายใจของทั้งคู่ที่ดูเหมือนจะเหนื่อยกลับไม่ได้เหนื่อยเลยสักนิด
ฮยองวอนส่ายหน้าไปมาเพื่อให้ปมของผ้าปิดตาที่อยู่ด้านหลังหัวของตัวคลายออกไป
“พี่โฮซอก..อ๊ะ..เอาผ้าออกไม่ได้เหรอ”
พูดออกมาด้วยความยากลำบากเมื่อส่วนล่างก็ยังคงถูกรุกรานโดยไวเบรเตอร์ของโฮซอกอยู่
“ครั้งก่อนยังปิดตาพี่เลยนะ”
“ไม่เอา อ๊ะ อยากเห็นหน้า..นะ..แฮ่ก..”
“เอาน่า
มาสนุกกันเถอะที่รัก”
โฮซอกกดจูบเบาๆที่หน้าผากมนก่อนจะปลดล็อกกุญแจมือแล้วดึงปลายสายโชคเกอร์ให้ร่างบางลุกขึ้นมาตามแรงดึง
และเพราะถูกดึงทำให้คนเป็นน้องต้องลุกขึ้นตามแรงกระตุกของอีกฝ่าย แม้จะรู้สึกเจ็บและหงุดหงิดนิดหน่อยแต่เขาเชื่อว่าโฮซอกจะทำให้เขาสนุกมากขึ้นกว่านี้ได้แน่นอน
ฮยองวอนคุกเข่ากับเตียงพลางใช้มือยันกับพื้นเตียงเอาไว้จนตอนนี้รู้ได้เลยว่าตัวเองกำลังอยู่ในท่าคลาน
โฮซอกยกยิ้มอย่างพึงพอใจแต่ก็ไม่ได้ปล่อยสายโชคเกอร์ที่พยายามดึงให้อีกคนมาอยู่ในท่านี้ตามความต้องการออก
ร่างหนาชันเข่ากับเตียงนุ่มก่อนจะค่อยๆขยับเข้าไปใกล้ร่างบางที่ถูกปิดตาและอยู่ในท่าคลานราวกับแมวน้อยที่ถูกเจ้าของอย่างเขาพันธนาการเอาไว้
โฮซอกที่ไร้เสื้อผ้าอาภรณ์ปกปิดไม่ต่างจากคนรักเท่าไหร่ใช่มือรูดรั้งแกนกายของตนเองก่อนจะนำไปลูบเบาๆที่ริมฝีปากอิ่มที่กำลังจะพูดอะไรสักอย่าง
ฮยองวอนสะดุ้งเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา
เขาพอจะเข้าใจโฮซอกแล้วล่ะว่าจะทำอะไร นั่นเลยทำให้ร่างบางยกยิ้มบางๆพร้อมกับกดจูบที่ส่วนหัวของแกนกายคนรัก
ไม่นานนักแกนกายนั้นก็ถูกครอบครองด้วยปากของฮยองวอน
“อื้ม..”
คนเป็นพี่ครางต่ำในลำคอด้วยความพึงพอใจเมื่อเด็กน้อยของเขาเข้าใจและรู้งาน
โฮซอกมองภาพคนเป็นน้องที่กำลังขยับปากเข้าออกสลับกับดูดดุนกำส่วนหัวราวกับว่ากำลังกินไอติมรสชาติที่ชอบอยู่
มือหนาเลื่อนไปปลดผ้าปิดตาออกจนเผยให้เห็นดวงตากลมโตที่ปิดไว้ค่อยๆเปิดออกแล้วเงยขึ้นมามองเขาคล้ายๆกับลูกแมวน้อยที่กำลังอ้อนเจ้านายอยู่
ทำเอาหัวใจคนที่เป็นเจ้านายใจเต้นได้ไม่เป็นส่ำเลยทีเดียว
ไม่นานนักคนเป็นพี่ก็ปลดปล่อยธารรักสีขาวขุ่นเข้าไปในโพรงปากของอีกคนก่อนจะค่อยๆถอนแกนกายออก
ฮยองวอนกลืนน้ำสีขุ่นที่ลิ้มลองมาแล้วไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งลงคอไปก่อนจะค่อยๆแลบลิ้นเลียรอบริมฝีปากตัวเองพลางจ้องไปยังคนเป็นพี่ราวกับจะยั่ว
“แมวน้อย”
“แมวของคุณเจ้านายไงครับ”
“แมวตัวนี้ทำอะไรได้บ้างหืม ?”
“ทำได้ทุกอย่างเลย...อ..อื้อ..” ฮยองวอนพูดพลางล้มตัวไปนอนลงบนเตียงก่อนจะแยกขาเรียวออก
เผยให้เห็นช่องทางรักที่ยังมีของเล่นของโฮซอกอยู่ในร่างกายและแน่นอนว่ามันยังคงทำหน้าที่ได้ดี
“เอาของคุณเจ้านายเข้ามาได้ไหม..อ๊ะ..”
“ทำไมแมวน้อยรีบร้อนล่ะครับ”
แม้จะพูดเช่นนั้นแต่โฮซอกก็ย้ายตัวเองไปคร่อมคนรักไว้
มือหนาเลื่อนไปกอบกุมแกนกายของคนรักไว้แล้วรูดรั้งเบาๆก่อนจะย้ายไปยังช่องทางสีหวานที่มีไวเบรเตอร์อยู่
“เบื่อของปลอม..อ๊ะ..อยากได้ของจริงแล้ว”
สิ้นประโยคนั้นโฮซอกก็จัดการเอาไวเบรเตอร์ออกจากช่องทางของฮยองวอนแล้วจัดการสอดแทรกแกนกายของตัวเองไปทีเดียวจนมิดด้าม
ฮยองวอนเบ้หน้าเล็กน้อยแต่ไม่ถึงนาทีก็เปลี่ยนเป็นความเสียวกระสันแทนเมื่อถูกคนเป็นพี่จู่โจมโดยการขยับสะโพกเข้าออกราวกับอดอยากมานาน
“อ๊ะ อ๊ะ..พี่โฮซอก..แรงอีกได้ไหม..”
ไม่ใช่แค่โฮซอกที่ต้องการหรอก
ฮยองวอนเองก็ต้องการไม่ต่างจากคนรักสักเท่าไหร่
มือบางดึงสายโชคเกอร์ลักษณะคล้ายๆเข็มขัดที่อยู่บนคอคนเป็นพี่ให้โน้มตัวลงมาใกล้
ดูแล้วก็คงจะเป็นโชคเกอร์แบบเดียวกัน เขาไม่รู้หรอกว่าตัวเองใส่แล้วเป็นอย่างไร
แต่สำหรับฮยองวอนแล้ว พอเห็นว่าโฮซอกใส่โชคเกอร์นี้มันกลับทำให้คนเป็นพี่เซ็กซี่ขึ้นมาเป็นร้อยเท่าพันเท่าจนไม่รู้จะบรรยายเป็นคำพูดอย่างไร
โฮซอกเป็นคนที่มีผิวขาวจัด พอมีโชคเกอร์สีดำอยู่ที่ลำคอแล้ว...
อย่างที่บอกแหละ
ฮยองวอนเองก็ไม่รู้จะบรรยายความเซ็กซี่นี้อย่างไรดี
โฮซอกโน้มตัวลงไปตามแรงดึงก่อนจะกดจูบที่ริมฝีปากอิ่มก่อนจะสอดแทรกเรียวลิ้นเข้าไปด้านในโพรงปากโดยที่คนเป็นน้องเองก็ตอบสนองกลับมาอย่างดี
คนเป็นพี่ขยับสะโพกเข้าออกอย่างแรงจนเสียงเนื้อกระทบกันดังไม่ทั่วห้อง
และแม้ว่าจะเปิดแอร์อุณหภูมิต่ำแค่ไหนก็ไม่สามารถดับความเร่าร้อนของคนทั้งคู่ได้
“อ๊ะ อื้ม..พี่โฮซอก..อ๊า..”
“อ่า แมวน้อยของพี่..”
ฮยองวอนกอดโฮซอกไว้แน่นก่อนจะใช้เล็บจิกและขูดแผ่นหลังอีกคนจนเป็นรอย
มือหนาของคนเป็นพี่กอบกุมส่วนอ่อนไหวของฮยองวอนไว้แล้วรูดรั้งตามจังหวะสวนสะโพกที่รุนแรงของตัวเอง
และไม่นานนักคนเป็นพี่ก็ปลดปล่อยธารรักเข้าไปในช่องทางสีหวาน
และจังหวะเดียวกันคนเป็นน้องเองก็ปลดปล่อยจนเปรอะเปื้อนมือของคนเป็นพี่
“อีกรอบนะ”
เป็นฮยองวอนที่เอ่ยประโยคนี้ออกมา และแม้ว่าฮยองวอนไม่พูด
โฮซอกก็จะจัดอีกรอบและต่ออีกหลายๆรอบอยู่แล้ว
ร่างหนาถูกคนเป็นน้องดันให้ลุกขึ้นนั่งก่อนที่ฮยองวอนจะย้ายตัวเองไปนั่งคร่อมตักแกร่งเอาไว้
จากนั้นก็ยกสะโพกขึ้นแล้วกดสะโพกตัวเองเข้ากับแกนกายที่ยังคงแข็งเครียดให้เข้ามาในช่องทางของตัวเอง
“แมวน้อยอยากออนท็อปเหรอเนี่ย”
“ก็อยากทำมันทุกท่านั่นแหละ”
ประโยคของคนเป็นน้องทำให้โฮซอกหัวเราะออกมาเบาๆก่อนจะแกล้งอีกฝ่ายโดยการสวนสะโพกเข้าไปอย่างแรงจนฮยองวอนเกือบจะตั้งตัวไม่ทัน
มือบางฟาดที่ไหล่หนาไปทีหนึ่งก่อนจะเริ่มขยับสะโพกขึ้นลง
เสียงครางหวานและเสียงกระทบของเนื้อดังขึ้นอีกครั้งโดยไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลงง่ายๆ
ใบหน้าหวานเชิดขึ้นเมื่อถูกคนเป็นพี่กดจูบที่ลำคอก่อนจะขบเม้มสร้างรอยอย่างเอาแต่ใจ
ทั้งขบทั้งกัดจนเป็นรอยไปเท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ แต่ฮยองวอนก็ไม่ได้ไม่ชอบอะไร
ในทางกลับกันเขากลับชอบที่บนร่างกายของตัวเองมีแต่ร่องรอยจากโฮซอกด้วยซ้ำ
“อ๊ะ อ๊ะ”
“อย่าไปกับมันอีกนะ”
โฮซอกพูดในขณะที่กำลังหยอกล้อกับแผ่นอกบาง ฮยองวอนแอ่นอกรับสัมผัสก่อนค่อยตอบอีกคนไป
“อื้อ”
โฮซอกยกยิ้มอย่างพอใจก่อนจะค่อยๆจูบไล่ขึ้นมาเรื่อยๆแล้วกดจูบเบาๆที่ไหล่บาง
“บอกพี่ทีสิครับว่าฮยองวอนเป็นของใคร”
เสียองกระซิบที่ข้างหูทำให้ฮยองวอนแทบไม่ต้องคิดคำตอบเลยสักนิด
มือบางจับใบหน้าหล่อให้หันมามองตนเอง
ดวงตาของทั้งคู่สบกันก่อนที่คนเป็นน้องจะค่อยๆเปล่งเสียงเพื่อตอบคำตอบจากคนรักไป
“เป็นของพี่โฮซอก”
“....”
“ฮยองวอนเป็นของพี่โฮซอกคนเดียวนะครับ”
รอยยิ้มถูกระบายออกมาประดับใบหน้าของคนทั้งคู่โดยที่ฮยองวอนยังคงขยับสะโพกขึ้นลงไม่หยุด
โฮซอกเองก็ช่วยขยับสะโพกตัวเองสวนกับช่องทางของอีกคน
เสียงครางหวานหูและเสียงกระทบกันดังไปทั่วห้อง
และไม่นานนักทั้งคู่ก็ปลดปล่อยธารน้ำรักสีขาวขุ่นออกมาพร้อมกัน
ฮยองวอนซบหน้าลงบนลาดไหล่ของคนรักพลางหอบหายใจด้วยความเหนื่อย
แม้ว่าเหนื่อยแต่ก็อยากทำมันอีก อยากให้โฮซอกทำให้รุนแรงมากกว่านี้
รสชาติเซ็กซ์ของโฮซอกมันทำให้ฮยองวอนเสพติดจนแทบจะถอนตัวไม่ขึ้น
และเขาก็คงจะไม่มองหาใครคนอื่นนอกจากชินโฮซอกแล้ว
“ผมรักพี่นะ”
เอ่ยออกมาพลางซุกใบหน้าเข้ากับซอกคอของคนเป็นพี่แล้วกดจูบเบาๆ
“รักเหมือนกันนะ ขอโทษที่พี่ไม่มีเวลาให้”
“อื้ม ผมโอเคถ้าพี่จะทำงาน แต่ช่วยแบ่งเวลาให้ผมด้วย”
“รู้แล้วน่า”
มือหนาลูบหัวกลมด้วยความเอ็นดู
ฮยองวอนก็ยังคงเป็นเด็กน้อยที่แสนน่ารักของเขาเหมือนเดิมนั่นแหละ
โฮซอกเองก็รักฮยองวอนจนไม่รู้ว่าหลังจากนี้จะรักใครได้เท่านี้อีกไหม
เขาชอบที่ได้ดูแลฮยองวอนและรู้ดีว่าฮยองวอนก็ชอบที่จะมีเขาดูแลอยู่เช่นนี้
อันที่จริงมันก็ผิดที่เขาด้วยนั่นแหละที่โหมงานจนไม่ได้คิดว่าคนรักจะน้อยใจขนาดไหน
ฮยองวอนไม่เคยก้าวก่ายเรื่องงานอยู่แล้วยกเว้นถ้ามันจะมากจนทำให้เกิดช่องว่างระหว่างเราทั้งคู่
“อย่าไปกับมันอีกนะ” โฮซอกสั่งอีกครั้ง
“ก็ถ้าฮยอนอูไม่เลี้ยงขนมน่ะนะ”
“แชฮยองวอน”
“ผมล้อเล่นน่า ไม่กลับไปแล้วล่ะ”
“....”
“ก็รสเผ็ดมันเร้าใจกว่ารสจืดนี่นะ”
ฮยองวอนกระซิบข้างหูก่อนจะละใบหน้าออกมา
เลื่อนสายตาจากใบหน้าหล่อที่ต้องมองตัวเองอยู่ไปยังโชคเกอร์ที่ลำคอ
มือบางเลื่อนไปแตะเบาๆที่โชคเกอร์ของคนรักแล้วจับที่สายเอาไว้
“ทำไมถึงใส่โชคเกอร์ให้ล่ะครับ”
โฮซอกกระตุกยิ้มก่อนจะตอบคำถามของคนรัก
“เอาไว้ดึงไง”
ฮยองวอนพยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจก่อนจะจ้องไปยังดวงตาคู่คมที่สะท้อนภาพของเขาเพียงคนเดียว
“แบบนี้น่ะเหรอครับ” ถามพลางดึงสายโชคเกอร์เพื่อให้ใบหน้าของอีกคนเข้ามาหาตัวเอง
โฮซอกกระตุกยิ้มที่มุมปากเมื่อแมวน้อยของเขาเริ่มยั่วอีกแล้ว
และตอนนี้ร่างกายของเขากับคนรักก็ยังเชื่อมกันอยู่
“ใช่ครับ...แบบนี้แหละ” โฮซอกตอบพลางดึงสายโชคเกอร์ให้ใบหน้าอีกคนที่ใกล้กันอยู่แล้วให้เข้ามาใกล้มากกว่าเดิม
ก่อนจะกดจูบที่ริมฝีปากอิ่มสีสดอีกครั้ง
เดาได้ไม่ยากเลยล่ะว่าหลังจากนี้จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง
อ่า..สงสัยพรุ่งนี้แมวน้อยของเขาจะเดินไม่ไหวแล้วล่ะมั้ง
“ฝากเพื่อนลาเรียนล่วงหน้าเลยไหม ?”
.
.
กลับไปอ่านต่อได้ที่เด็กดีจ้าาา
.
.
กลับไปอ่านต่อได้ที่เด็กดีจ้าาา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น